Διαφορετικότητα, η μοναδική
Η ανθρώπινη σκέψη είναι τόσο πολύπλοκη που τις περισσότερες φορές αδυνατούμε να την εξηγήσουμε. Όπως το σύμπαν, το οποίο εξετάζουμε ανηλεώς ανακαλύπτοντας θεωρίες για τον τρόπο λειτουργίας του. Η πολυπλοκότητα των συλλογισμών που θα μας οδηγήσουν να πάρουμε μια απόφαση είναι μεγάλη και δύσκολα καταγράφεται ή κατανοείται επαρκώς.
Αυτή η πολυπλοκότητα της σκέψης οδηγεί σε άπειρο αριθμό πιθανών συσχετισμών και κατά συνέπεια σε άπειρες πιθανές κατανοήσεις των καταστάσεων ή σε άπειρες διαφορετικές αποφάσεις. Ίσως, αυτή η μη κατανοητή πολυπλοκότητα δημιουργεί αυτό που ονομάζουμε διαίσθηση, δηλαδή αυτή τη μη συνειδητή αντίληψη ή γνώση μιας κατάστασης, που δεν αιτιολογείται με πραγματικά αισθήματα ή με λογική αλλά με μια απροσδιόριστη, εσωτερικά υποκινούμενη «βεβαιότητα» ορθότητας. Μα πώς θα μπορούσε κανείς να αιτιολογήσει κάτι που αδυνατεί να κατανοήσει;
Έτσι οδηγούμαστε στο γεγονός της διαφορετικότητας στο φωτογραφικό στερέωμα. Αυτή η διαφορετικότητα λειτουργεί συνειδητά και όχι κατά λάθος, χωρίς όμως να μπορούμε να καταλάβουμε το «γιατί» ή το «πώς». Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πολύπλοκης ανθρώπινης σκέψης και της αδυναμίας να εντοπίσουμε τη σωρεία ερεθισμάτων και δεδομένων που μας οδήγησαν στην εκάστοτε επιλογή μας.
Χάρη σε αυτή την πολυπλοκότητα στη σκέψη, δημιουργούνται πολλοί τρόποι έκφρασης στην τέχνη και φυσικά πολλοί διαφορετικοί τρόποι αποτύπωσης της πραγματικότητας στη φωτογραφία. Χάρη σε αυτή την πολυπλοκότητα, 5 φωτογράφοι θα αποτυπώσουν με 5 διαφορετικούς τρόπους την ίδια πραγματικότητα. Χάρη σε αυτή την πολυπλοκότητα κάθε φωτογράφος γίνεται μοναδικός, διαφοροποιώντας το αποτέλεσμα βασιζόμενος στη δική του υπόσταση. Χάρη σε αυτή την πολυπλοκότητα, ο κάθε φωτογράφος γίνεται διαφορετικά, μοναδικός.
